Achtergrond afbeelding

Loop jij stage hier juf?

Na 17 jaar ‘vaste groepen’ gedraaid te hebben ben ik dit schooljaar de invalpool in gegaan. Dichterbij, andere scholen leren kennen en eens kijken wat ik nog meer zou willen gaan doen. Dat kan perfect via deze weg, want ik ben voor 2 jaar ‘gedetacheerd’ vanuit mijn eigen werkgever. Gewoon een full-time baan, vast salaris, alles hetzelfde… behalve dan dat ik wissel van groepen en school. En dat allemaal vrijwillig.

3 jaar geleden kwam ik in Raalte te wonen. En soms had ik het geluk dat ik mijn zoontje kon wegbrengen naar school. Tegenover zijn school zit een speciale basisschool (sbo) De Horizon. Iedere keer als ik daar langs kwam had ik een ’thuisgevoel’. De kinderen op het plein, de kinderen in de klas, de juffen en meesters daarbij. Ik kwam er nooit binnen, maar ik koppelde het gevoel erg makkelijk aan mijn eigen tijd als leerkracht op het sbo. 
Ik hoopte dus ook dat ik nu als invalkracht daar terecht zou komen, al was het maar voor 1 dagje. En jawel hoor… de 3e dag van mijn inval-leven werd ik opgeroepen om daar in te springen. Leuk! Dacht ik meteen… oei… groep 1/2… dacht ik daarna. Maar ach, ‘dat kan jij ook’ appte een oud-collegaatje van me. 

Helaas geen onderwijs assistent die dag, maar dat deed niets af aan de ervaring. Dit was met recht ’thuiskomen’ te noemen. Mijn gevoel van buiten werd binnen bevestigd!
Ik heb de rest van de week, en ook deze week weer mogen invallen in die groep. Soms ter vervanging van de onderwijsassistent en soms voor die van de leerkracht. Het maakt niets uit… ik fiets iedere ochtend met een glimlach op mijn gezicht erheen en kom met een nog grotere glimlach weer terug. Vol leuke verhalen over de kinderen in de klas en op school. Die jongen met dat geweldige accent, met die grappige melodie in zijn stem, die jongen die de tweede dag een grote glimlach had omdat ik er weer was. Dat meisje wat mijn naam had onthouden en kwam vragen of ik een leuke dag gehad had. En die jongen van een andere school die vroeg of ik stagiaire was… 

Het gedichtje wat op de verjaardagskalender op het toilet van de meester- en juffentoilet hangt maakt het helemaal af…

Thuis

Alsof je een plek bereikt.
Om je heen kijkt en weet
dat je thuis bent.
….
Alsof je dit al kende
voor je het zag. Er geweest was
voor je er zou komen.

Zo thuis

(door: Kees Spiering)