Een beetje geluk

Als leerkracht krijg ik regelmatig cadeautjes. Leuke kleine presentjes die meer waardering uitspreken dan mijn loonstrookje aan het eind van de maand. Er zit liefde in. Er zit aandacht in. Er is over nagedacht. Vaak bevat het iets wat ik terloops ooit genoemd heb. Mijn lievelingskleur, die nog wel eens veranderd, een tekening van de juf, herkenbaar aan mijn lievelings kledingstuk van dat moment, of iets voor mijn zoontje, schelpen, stenen, eikels, kastanjes, stickers, noem maar op.

Vandaag kreeg ik iets bijzonders. Waarom? Omdat ik er over na moest denken. Omdat het me inzichten gaf die ik daarvoor nog niet had gehad. Het liet me nadenken.
 
Het was een hoefijzer. Jawel, een hoefijzer! ‘Dan krijg je geluk, juf!’, was het stralende antwoord van de gulle geefster.

Een geniaal cadeau! Wat dat is nou precies waar je als leerkracht niet genoeg van kunt hebben. Kennis van zaken is natuurlijk belangrijk, maar geluk… ja dat is het!
Geluk dat je op een leuke school gesolliciteerd hebt.
Geluk dat je het kunt vinden met je collega’s.
Geluk dat zij kunnen omgaan met je vreemde buien.
Geluk dat het kopieerapparaat het doet.
Geluk dat je een groep hebt die evenwichtig is van samenstelling.
Geluk dat jij altijd precies de leukste groep van de school hebt, ieder jaar!
Geluk dat het digibord het doet.
Geluk dat je werk en prive in balans zijn.
Geluk dat je genoeg energie hebt op momenten dat je net dat beetje meer nodig hebt.
Geluk dat je instinct het niet laat afweten in een onverwachte situaties.
Geluk dat je creativiteit je niet in de steek laat als je chinees blijkt te spreken.
Geluk dat het internet het doet, de hele dag.
Geluk dat de computer gewoon opstart.
Geluk, geluk, geluk…

Wat een geluk dat ik dit beroep mag uitoefenen.